با فرا رسیدن اسفند ماه، همچون سالهای پیش، مسئله حداقل حقوق و دستمزد کارگران زیر پوشش قانون کار و تامین اجتماعی و کارمندان ومعلمانی که مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری هستند، به بحث ومسئله اصلی روز تبدیل شده است. البته آشکاراست که بخشهای بزرگی از کارگران و زحمتکشان که از شمول قانون‌های کار و تامین اجتماعی خارج هستند بصورت خود بخودی از مزایای هر چند اندک افزایش حداقل حقوق بی بهره خواهند ماند.

هر چند که شیوع ویروس مرگبارکرونای جدید سایه سیاه خود را بر اکثر مسایل اصلی جامعه گسترده است و مبارزات گوناگون جاری مردم بطور عام و کارگران بطور خاص را به نوعی به حاشیه برده است، اما کارگران و زحمتکشان  بخوبی می‌دانند که تصویب هرمیزانی از مزد و حقوق، تاثیر تعیین کننده ای برزندگی ومعیشت آنان در سال آتی خواهد داشت و بنابراین به اهمیت مبارزه در این راه واقف هستند.

با تمام این تفاصیل میزان این افزایش، چنانکه هر ساله شاهد آن بوده ایم، آنچنان ناچیز بوده و با واقعیت های زندگی روزمره کارگران آنچنان فاصله دارد، که در همان ماههای آغازین سال نو و با تورم و گرانی که قابل پیشبینی است ،همچون برف در مقابل آفتاب تابستان محوونابود خواهد شد.

با توجه به اینکه امیدی به مذاکرات دولتی برای افزایش واقعی میزان مزد و حقوق وجود ندارد، بنابراین انتظار منطقی بر این است که سال آتی نسبت به سالهای پیش، پرمشقت تروسفره کارگران وزحمتکشان از آنچه که بوده،کوچکتر نیز خواهد شد.

بر اساس بر آورد های واقعی از میزان سبد معیشت و تورم که می بایست مبنای محاسبه حداقل دستمزد و حقوق قرار گیرد و همچنین بر طبق بر آورد های واقعی انجام شده توسط تشکلات مستقل کارگری و اقتصاد دانان مستقل، حداقل دستمزد می بایست چیزی حدود نه میلیون تومان در ماه تعیین گردد. این در حالی است که “کمیته مزد شورای عالی کار”، هزینه سبد معیشت کارگران را چهار میلیون و نهصد و سی هزار تومان بر آورد کرده است که این با ارقام و نرخ واقعی حداقل مزد که مورد مطالبه کارگران است فاصله  زیادی دارد. در عین حال می دانیم که حداقل مزد که مذاکرات “شورای عالی کار” بر سر آن انجام می‌شود، معمولا فقط  بر اساس در صدی از نرخ سبد هزینه معیشت تعیین می شود که تجربیات سال‌های پیش نشان می دهد که این میزان کمتر از چهل در صد می باشد و براین اساس اگر در سال جدید نیز بر همین منوال و روش پیش برود، طبعا نرخ نهایی چیزی در حدود دو میلیون تومان خواهد بود که فاصله بسیاری با واقعیات زندگی و معیشت طبقه کارگردارد. در حقیقت کار تا آنجا خراب است که حتی صدای برخی از به اصطلاح نمایندگان کارگری که در شورای عالی کار یا کمیته مزد حضور دارند را نیز در آورده است.

با تمام اینها و حتی اگر چنین حداقلی تصویب شود این به اصطلاح افزایش، شامل حال فقط آن بخش از کارگرانی می شود که زیر پوشش قوانین کارو تامین اجتماعی قرار دارند وبا توجه به اینکه اکثریت طبقه کارگر از شمول این قوانین خارج هستند و بسیاری با قرارداد های موقت و حتی سفید امضا کار می‌کنند، ازهمین حداقل ها هم نصیبی نخواهند برد.

تجربیات ده‌ها ساله نشان می دهد که نبود و یا کمبود تشکل‌های مستقل سراسری و رزمنده کارگری و عدم حضور نمایندگان واقعی طبقه کارگردر ارگان‌های تعیین کننده قوانین و تصمیمات مهم که نتیجه مستقیم سیاستهای سرکوبگرانه رژیم سرمایه داری” جمهوری اسلامی” طی سال‌های متمادی است، از دلایل اصلی می‌باشد که مانع دستیابی کارگران به حداقل‌های ممکن در جامعه تحت حاکمیت رژیم اسلامی می‌باشد. بی گمان از« شورای عالی کار» و کمیته مزد که دولت سرمایه‌داری و کارفرمایان سرمایه‌دار، درآن دست بالا را دارند وبه اصطلاح نمایندگان کارگری شرکت کننده درآن شورا نیزدر حقیقت رفیق دزد وشریک قافله‌اند، انتظاری بیش از این نمی‌رود. تجربه زندگی به ما آموخته است که هر چند مبارزه درراه بهبود شرایط زندگی وازجمله ارتقائ حداقل مزد تا چه اندازه اهمیت دارد، اما دستیابی به همین خواسته‌های حداقلی نیز بی گمان بدون مبارزه همزمان درراه سرنگونی انقلابی رژیم ستمکار حاکم آسان و دست یافتنی نخواهد بود، اما تلاش برای ساختن تشکل‌های مستقل سراسری که بتواند کارفرمایان ودولت حامی آنها را مجبوربه پذیرش حداقل خواسته‌های کارگران بنماید، از ملزومات اولیه مبارزه حتی در چارچوب شرایط موجود، می‌باشد.

بنابراین مسئله سازماندهی وگسترش تشکل‌های مستقل وسراسری کارگری، امر مبرمی می‌باشد که در دستورکار طبقه کارگرایران، فعالین کارگری و همه نیروهای مدافع طبقه کارگرقراردارد.

کمیسیون کارگری سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، به سهم خود در کناروهمراه این مبارزات قرار دارد و تمامی تلاش خود را دراین راه و در حد توان خود، بکار خواهد بست. ما از همه همراهان ، هواداران سازمان و همه فعالین جنبش کارگری، درهرکجا که حضور دارند، دعوت می کنیم که یاری‌گراین مبارزات باشند.

زنده باد مبارزات حق طلبانه کارگران و زحمتکشان ایران

سرنگون باد حکومت ضد کارگری “جمهوری اسلامی ایران”

زنده باد آزادی و دمکراسی

زنده باد سوسیالیسم

کمیسیون کارگری سازمان اتحاد فداییان خلق ایران

یکشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۸