“تجلی چهره صمد- روشنفکر آزاده ئی که مجموعه آثارش از هفت هشت قصه کوتاه و بلند برای کودکان، چند مقاله دراز و کوتاه در زمینه مسائل تربیتی، و چند یادداشت از فلکلور آذربایجان برنمی گذرد- می باید برای جامعه روشنفکری ما همچون کلاه بوقی بلندی تلقی شود که در مکتبخانه‌های قدیم بر سر بچه های تنبل می گذاشتند.
می‌پرسید چرا؟ ادامه خواندن Continue reading →

صمد به روایت امیرپرویز پویان
“جاری جاودان در رویش فردا…”
“سالهای سال
گرم کار خویش بود.
ما چه حرفها که زدیم
او چه قصه ها که می سرود”. ادامه خواندن Continue reading →